ลูก ศิษย์ของเขากระจัดกระจายไปหมดแล้ว ก่อนจะตกตายไป เขาได้ทิ้งมรดกแห่งความปวดร้าวไว้ให้พวกศิษย์ พวกนั้นถูกตามล่าเหมือนกวาง เหมือนหมาจิ้งจอกในท้องนา และในกระบอกของนายพรานก็ยังมีลูกธนูอยู่เต็ม
แต่พอถูกจับและจะถูกฆ่า พวกเขากลับหัวร่อเบิกบาน ดวงหน้าฉายฉานราวใบหน้าของเจ้าบ่าวในงานมงคลสมรส หรือว่าชายนั้นทิ้งมรดกแห่งความยินดีไว้ให้?
ข้ามีเพื่อนที่มาจากทางเหนือคนหนึ่ง ชื่อสเตเฟน และพอเขาประกาศว่า ชายที่ชื่อเยซูเป็นบุตรของพระเจ้า เท่านั้นแหละเขาก็ถูกลากไปที่ลานตลาด และถูกทุ่มหินทันที
ขณะที่สเตเฟนจะล้มร่างบนพื้นดิน เขาเหยียดแขนออกราวกับว่าในการตายของเขานั้นเป็นอาจารย์ของเขาต่างหากที่ตาย แขนแมนกางออกราวปีกที่พร้อมจะโบยบิน และก่อนที่แสงสุกใสประกายสุดท้ายในตาของเขาจะปลาสไป ข้าก็เห็นรอยยิ้มประทับบนริมฝีปากของเขา รอยยิ้มนั้นคล้ายสายลมระลอกสุดท้ายก่อนฤดูหนาวจะจากลา เพื่อเป็นสัญญาและมัดจำที่มีต่อฤดูใบไม้ผลิ
ข้าจะอธิบายอย่างไรดีนะ?
คล้ายสเตเฟนจะกล่าว “แม้ฉันต้องจากไปยังโลกอื่น และผู้คนที่นั่นลากฉันไปที่ลานตลาดและเอาหินทุ่มอีก ฉันก็จะประกาศว่า เขาเป็นองค์ความจริง ความจริงดำรงอยู่ในตัวเขา และเดี๋ยวนี้ความจริงนั้นได้อยู่ในตัวฉันแล้ว”
ข้าสังเกตเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย และดูเขาจะพอใจกับการที่สเตเฟนถูกทุ่มหินเป็นอันมาก
เขาชื่อเซาโลแห่งทาร์ซัส เขานั่นแหละที่ลากสเตเฟนไปให้พวกสงฆ์ พวกโรมัน และชาวเมือง เอาหินทุ่มจนตาย
เซาโลเป็นคนหัวล้าน ตัวเตี้ย ไหล่งุ้ม หน้าตาดูไม่ได้ และข้าไม่ชอบเขาเลย
ข้าได้ยินมาว่า เวลานี้เขากำลังเทศน์สอนถึงพระเยซูบนห้องใต้หลังคา แต่ข้าไม่อยากปลงใจเชื่อสักเท่าใดนัก
หลุมศพย่อมไม่อาจยับยั้งพระเยซู ไม่ให้เดินไปยังค่ายฝ่ายศัตรูเพื่อคุมขังและสั่งสอนคนที่คิดขัดขวางเขาได้หรอก
อย่างไรก็ตาม ข้ายังไม่ชอบหน้าชายทาร์ซัสคนนั้นอยู่ดี แม้ข้าจะได้ยินมาว่า หลังจากที่สเตเฟนตายแล้ว ชายทาร์ซัสถูกตีสอนในระหว่างทางไปดามัสกัส แต่หัวของเขายังใหญ่กว่าใจมาก จนข้าไม่แน่ใจว่า เขาจะเป็นศิษย์ที่แท้ของพระเยซูได้หรือไม่
แต่บางที ข้าอาจเข้าใจผิดไปก็ได้ ข้ามักเข้าใจผิดบ่อยเหลือ เกิน
นาอามานแห่งเกซารา สหายของสเตเฟน
เคลโอปัส แห่งเบธรูนี
โทมัส
- เจฟาธาแห่งเซซีเลีย
- มานัสเสห์ หมอความแห่งเยรูซาเลม
- นางฮันนาห์แห่งเบธไซดา
- โจนาธาน
- ซัคเคียส
- โจเธม ชาวนาซาเร็ธ กับเพื่อนชาวโรมัน
- ฟูมิยาห์ หัวหน้าภิกษุณีแห่งไซดอน กับเพื่อนภิกษุณี
- บาร์คา พ่อค้าแห่งไทระ
- เอฟราอิม แห่งเยริโค
- เบนจามิน ธรรมาจารย์
- อันนา มารดาของมารี
- มารี มักดาเลน
- จอจิอุสแห่งเบรุต
- ยอห์น บุตรเศเบดี
- เอลมาดาม นักตรรกวิทยา
- บุรุษผู้มาจากทะเลทราย
- โยแซฟชาวบ้านอาริมาเทีย ในอีกสิบปีต่อมา
- บุรุษแห่งเลบานอน ในอีกสิบเก้าศตวรรษต่อมา
- นิโคเดมัส ผู้เป็นกวี และมีอายุน้อยที่สุดในหมู่สภาสงฆ์
- อูรียาห์ พ่อแก่แห่งนาซาเร็ธ
- นักปราชญ์ท่านหนึ่ง
- มาลาคีแห่งบาบิโลน คนดูดาว
- ยูดาส ญาติของพระเยซู
- แม่ม่ายในกาลิลี
- เลวี ลูกศิษย์คนหนึ่ง
- รูมานุส กวีชาวกรีก
- หนึ่งในบรรดาหญิงชื่อ มารี
- โทมัส
- นาอามานแห่งเกซารา สหายของสเตเฟน
- เคลโอปัส แห่งเบธรูนี
- ราเชล ศิษย์หญิงนางหนึ่ง
- ซาโลเม กับเพื่อนหญิงของนาง
- ซาบา แห่งอันติโอก
- นาธานาเอล
- โยเซฟ ชาวบ้านอาริมาเทีย
- ยอห์น บัปติสตา กับศิษย์คนหนึ่ง
- คนเลี้ยงแกะ แห่งพื้นราบตอนใต้ของเลบานอน
- มารี มักดาเลน
- เจมส์ บุตรเศเบดี
- เลวีผู้ร่ำรวย เพื่อนบ้านที่นาซาเร็ธ
- พระหนุ่ม แห่งคาเปอร์นาอุม
- คายาฟาส มหาปุโรหิต
- มัธทิว
- ลูกา
- ดาวิด หนึ่งในผู้ติดตามของเขา
- ปราชญ์เปอร์เซีย แห่งดามัสกัส
- ราฟกา เจ้าสาวแห่งเมืองคานา
- โยฮันนา ภรรยาของคนเก็บภาษีในสังกัดเฮโรด
- ฟิเลโมน หมอยาชาวกรีก
- ซีมอน ที่เรียกกันว่าเปโตร
- แอสเสฟห์ (ที่เรียกกันว่า นักพูดแห่งไทระ)