ท่านอยากให้ข้าเล่าให้ท่านฟังเรื่องของเยซูแห่ง นาซาเร็ธหรือ ก็ได้ ข้าจะเล่าให้ฟัง แต่เวลานั้นยังมาไม่ถึง เรื่องที่ข้าจะเล่าให้ฟังนั้นเป็นเรื่องจริง เพราะคำพูดทั้งหลายก็ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะต้องเก็บงำไว้อีก ในเมื่อมันได้เปิดเผยความจริงออกมาแล้ว

          ดูเถิด ชายไร้ระเบียบผู้ต่อต้านกฎระเบียบทั้งหลาย นักภิกขาจารผู้ปฏิเสธการครองครองทั้งมวล ขี้เมาที่หัวร่อเริงร่ากับพวกคนโกงซึ่งไม่มีใครกล้าคบ

          เขาไม่ได้เป็นลูกหลานที่น่าภูมิใจของรัฐยิวหรอก และเขาก็ไม่ได้เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ของอาณาจักรด้วย เขาเกลียดมันทั้งรัฐและอาณาจักรนั่นแหละ

    เขาใช้ชีวิตอิสระและไร้หน้าที่ต้องรับผิดชอบดังเป็ดป่าที่บินอยู่ในอากาศ เพราะเช่นนี้แหละนายพรานจึงใช้ธนูสอยเขาร่วงลงมาบนพื้นดิน

          ไม่มีใครเอาไม้กระทุ้งหอคอยแห่งอดีต แล้วจะหนีพ้นก้อนหินที่เขวี้ยงลงมาได้

          ไม่มีใครที่เปิดประตูกั้นน้ำของคนเฒ่าคนแก่แล้วจะไม่จมน้ำ นี่คือกฎตายตัว ดังนั้นเมื่อชายนาซาเร็ธคนนั้นได้ทำลายกฎข้อนี้ เขาและผู้ติดตามไร้น้ำยาจึงได้รับไปแต่ความว่างเปล่า

          ยังมีอีกหลายคนที่อยากเป็นเหมือนเขา คนพวกนั้นพยา-ยามเปลี่ยนเส้นทางไปจากจุดมุ่งหมายเดิมของเรา

          พวกเขาเลือกที่จะเปลี่ยนเอง และพวกเขาก็เป็นผู้แพ้เอง

          เถาองุ่นที่ไม่ให้ผลเติบโตขึ้นข้างกำแพงเมือง มันเลื้อยเลาะเกาะแกะขึ้นไปตามก้อนหิน เถาองุ่นคงนึกในใจว่า “ด้วยพละกำลังและน้ำหนักตัวของฉัน ฉันจะทำลายกำแพงนี้เสีย” แล้วต้นไม้อื่น ๆ ล่ะจะว่ากระไร? แน่นอน พวกมันย่อมหัวเราะเยาะในความโง่เขลาของเจ้าเถาองุ่นนั่นเป็นแน่

         แต่เวลานี้ละท่าน ข้าไม่อาจหัวเราะใส่ชายคนนี้และลูกศิษย์สมองตื้นของเขาได้แล้ว