ข้าจะบรรยายถึงคำพูดของเขาอย่างไรดีหนอ? อาจมีสิ่งลึกลับบางอย่างที่มอบอำนาจให้กับคำพูดของเขา ให้มันสั่นคลอนจิตใจผู้ที่ได้ยินได้ฟัง เขาช่างงดงาม และข้าก็สัมผัสได้ถึงความสุกปลั่งแห่งวารวันที่อาบฉายบนใบหน้าของเขา

    ทั้งหญิงชายรักจะจับจ้องมองเขามากกว่าจะฟังคารมคมคายของเขา ทุกครั้งเขากล่าวด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณ และพลังนี้ก็มีอำนาจเหนือผู้ฟังของเขา

          เมื่อครั้งยังเยาว์ ข้าเคยฟังปาฐกถาของนักพูดจากโรม จากเอเธนส์ และอเล็กซานเดรีย แต่หนุ่มนาซาเร็ธผู้นี้พูดไม่เหมือนพวกนั้นเลย

          พวกนั้นประจงเรียงร้อยถ้อยคำอย่างมีศิลปะ ฟังแล้วพาให้ฟังรื่นหู แต่ถ้าท่านได้ยินชายคนนี้กล่าว ใจของท่านจะละลาไปจากตัวท่าน และร่อนเร่พเนจรไปยังดินแดนที่ท่านไม่รู้จัก

          เขาชอบเล่านิทานไม่ก็เรื่องเปรียบเทียบ ซึ่งบรรดาเรื่องที่เขาเล่านั้น ในซีเรียเรายังไม่เคยมีใครได้ยินได้ฟังมาเลย เขาเล่าเรื่องเหล่านั้นโดยปราศจากการปรุงแต่ง เหมือนกาลเวลาที่บรรยายถึงเดือนปีและผู้คนในแต่ละยุคสมัย

          เขามักเริ่มเรื่องดังนี้: “มีชาวนาคนหนึ่งออกไปที่ทุ่งนา เพื่อหว่านเมล็ดพันธุ์”

          หรือ “ครั้งหนึ่งมีชายผู้ร่ำรวยคนหนึ่ง มีสวนองุ่นอยู่มากมาย” ไม่ก็ “คนเลี้ยงแกะนับแกะของเขาในตอนเย็น และพบว่าแกะหายไปตัวหนึ่ง”

          คำพูดแต่ละคำนำผู้ฟังกลับเข้าสู่ตนเอง ไปสู่วันวัยในอดีตของพวกเขา

          ในส่วนลึก เราทุกคนเป็นชาวนา และเราทุกคนก็ยังรักสวนองุ่นของตนเอง ภาพทุ่งนาในความทรงจำของเรามีทั้งคนเลี้ยงแกะ ฝูงแกะ และแกะที่หายไป

          มีทั้งผาลไถนา เครื่องหีบองุ่น และบ่อย่ำ

          เขาทราบดีถึงปฐมเหตุแห่งอัตตาของเรา และเส้นด้ายแห่งความดื้อดึงที่เรากำลังถักทอ

          นักพูดชาวกรีกและโรมันกล่าวกับผู้ฟังถึงเรื่องชีวิต       ราวกับมันเป็นเพียงความคิดประการหนึ่ง แต่หนุ่มนาซาเร็ธคนนี้กล่าวราวกับมันคือรากลึกที่ฝังอยู่กลางใจ

    นักพูดพวกนั้นมองชีวิตด้วยสายตาที่กระจ่างกว่าเราท่านเพียงเล็กน้อย แต่เขามองชีวิตด้วยแสงแห่งพระเจ้า

          บ่อยครั้งข้าคิดว่า ที่เขากล่าวกับฝูงชนนั้น เหมือนกับขุนเขากำลังกล่าวกับที่ราบ

          และในคำพูดของเขานั้นก็ไม่มีพลังบังคับขู่เข็ญเช่น คำพูดของนักพูดจากเอเธนส์หรือจากโรมเลย